Premier ministre François Bayrou

Een niet-zo-alledaags verhaal
Ik word wakker uit een vreemde droom. Ik sta op het terras van een kasteel, uitkijkend over een prachtige vallei. De zon schijnt, de vogels zingen en de wind fluistert door de bomen. Het is een perfect moment, een moment om te koesteren.
Maar dan hoor ik een geluid. Het is het geluid van hoeven die over de kasseien klinken. Ik kijk op en zie een groep ruiters op prachtige paarden die over de brug naar het kasteel rijden. Ze zijn gekleed in ridderharnassen en dragen speren en zwaarden.
Ik ben gefascineerd. Ik heb nog nooit ridders te paard gezien. Ik kijk ernaar terwijl ze het kasteel binnenrijden en over het binnenplein verdwijnen. Ik vraag me af wie ze zijn en waarom ze hier zijn.
Ik besluit ze te volgen. Ik ga naar beneden en loop door de grote hal van het kasteel. Ik zie een groep mensen staan praten bij de open haard. Ze zijn allemaal gekleed in middeleeuwse kleding.
Ik stap op de groep af en vraag wat er aan de hand is. Een van de mannen draait zich om en kijkt me aan.
"Welkom, vreemdeling", zegt hij. "Wij zijn ridders van de Tafelronde. Wij zijn hier om de koning te ontmoeten."
"De koning?" vraag ik. "Maar er is hier geen koning."
"Dat klopt", zegt de man. "Nog niet. Maar hij zal spoedig komen. Hij is de uitverkorene, degene die ons zal leiden naar een nieuwe gouden eeuw."
Ik kijk hem aan, verbaasd. "De uitverkorene?" vraag ik. "Maar wie is hij?"
De man glimlacht. "Dat zul je te zijner tijd weten", zegt hij. "Maar voor nu, ben je welkom om je bij ons aan te sluiten. Wij zullen je voeden en je een bed geven voor de nacht."
Ik aarzel een moment. Ik weet niet wat ik moet doen. Maar dan glimlacht de man weer en ik voel me op de een of andere manier aangetrokken tot hem.
"Goed", zeg ik. "Ik zal me bij jullie aansluiten."