Ah, ndugu zangu, leo hii nimekuja kusimulia hadithi ya ajali moja ya Range Rover ambayo haiwasahauliki. Ilikuwa siku ya mvua kali, na mimi nilikuwa nikirejea nyumbani kutoka kazini. Nilikuwa nikifikiria mambo mengi, na sikuelekeza fikira zangu barabarani.
Ghafla, nikaona mwangaza mkali kwenye kioo changu cha mbele. Gari lililokuwa likikaribia kwa kasi lilinielekea moja kwa moja. Sikupata muda wa kufikiria. Nilipigana usukani kwa nguvu zangu zote, lakini haikuwa ya kutosha. Gari liligonga Range Rover yangu, na nikatupwa nje ya gari.
Nililala chini kwa sekunde chache, nikijaribu kukusanya akili zangu. Niliinuka na kugundua kuwa nilikuwa nimejeruhiwa vibaya. Mguu wangu ulikuwa umevunjika, na nilikuwa na michubuko na mikwaruzo kote mwilini mwangu.
Niliweza kuita msaada, na nikapelekwa hospitalini. Waliniambia kuwa nilikuwa na bahati ya kuwa hai. Ajali hiyo ingeweza kuwa mbaya zaidi.
Lakini hata hivyo, sikuweza kuondoa mawazo yangu kutoka kwenye ajali. Niliendelea kujiuliza jinsi ilivyowezekana kwamba nimejeruhiwa vibaya sana. Nilikuwa nimeendesha kwa uangalifu, lakini bado ajali ilitokea.
Kwa kuwa siwezi kutembea, nimelazimika kukaa nyumbani na kupumzika. Lakini bado ninafikiria juu ya ajali kila siku. Inanifanya nistaajabu juu ya udhaifu wa maisha. Tunadhani kwamba tuna udhibiti wa kila kitu, lakini ajali inaweza kutokea wakati wowote.
Ajali hii imenifundisha kuwa daima tunapaswa kuthamini maisha yetu. Hatujui ni lini ajali inaweza kutokea, kwa hivyo ni muhimu kuishi kila siku kwa ukamilifu.