Een emotionele rollercoaster
Het is met een beklemmend hart dat ik schrijf over de huidige situatie in Roemenië en Oekraïne. Als iemand die in beide landen een plek in mijn hart draagt, kan ik niet anders dan bedroefd en bezorgd zijn over het voortdurende conflict.
Ik heb de prachtige Karpaten en de levendige straten van Boekarest gezien. Ik heb de hartelijke gastvrijheid van de Roemenen ervaren en de rijke cultuur van Oekraïne bewonderd. Het is een tragedie om te zien hoe deze twee landen nu worden verscheurd door oorlog.
Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om je huis en je dierbaren te verliezen. De verhalen van vluchtelingen zijn hartverscheurend. Te horen hoe ze hun leven in een koffer hebben moeten proppen en gedwongen zijn hun huizen te ontvluchten, vervult me met een gevoel van machteloosheid.
Maar te midden van deze tragedie zijn er ook verhalen van hoop en veerkracht. Roemenië heeft zijn deuren geopend voor Oekraïense vluchtelingen en biedt onderdak, voedsel en steun. Mensen van beide kanten van de grens werken samen om hulp te bieden aan degenen die het nodig hebben.
Het conflict heeft een diepgaand effect op beide landen. Roemenië heeft te maken met een instroom van vluchtelingen, wat een druk legt op zijn hulpbronnen.
Ik weet niet hoe dit conflict zal aflopen. Maar ik hoop dat er een vreedzame oplossing kan worden gevonden, een oplossing die recht doet aan beide landen en aan de mensen die in hen wonen. Ik hoop dat Roemenië en Oekraïne uit deze donkere periode kunnen voortkomen als sterkere en meer verenigde landen.
Tot die tijd zal ik mijn steun blijven betuigen aan beide landen,
Ik roep iedereen op om steun te betuigen aan Roemenië en Oekraïne, op welke manier dan ook. We kunnen niet machteloos toekijken terwijl deze tragedie zich ontvouwt.
Samen kunnen we een verschil maken.