Roselinda Soipan Tuya

Imekuwa miezi mitatu tangu nilipomuona Roselinda, rafiki yangu wa karibu. Tulipozungumza kwa mara ya mwisho, alikuwa amejaa roho mpya na alikuwa akitarajia maisha mapya, mbali na yaliyompata hapo awali.
Sikuwaza kwamba ningemuona tena hivi karibuni, lakini juzi nilipokuwa nikipitia picha zangu za zamani, nilikutana na picha yetu pamoja. Nilipoitazama, sikuweza kujizuia tabasamu. Roselinda alikuwa msichana mrembo sana, na hata sasa, akiwa na umri wa miaka 25, hakuna kitu kilichobadilika. Sifa zake bado zilikuwa nzuri, macho yake yakifurahi sana na nywele zake nyeusi zikiwa zimefungwa kwa msuko maridadi.
Nilianza kufikiria juu ya safari yetu pamoja. Tulipataana sana tangu wakati tulipokutana katika chuo kikuu. Tulikuwa wasichana wawili kutoka vijiji tofauti, tunaota na matarajio sawa. Tulijifunza pamoja, tulilala pamoja, tulifurahi pamoja, na tukafarijiwa na kila mmoja wakati wa nyakati ngumu.

Lakini kisha maisha yakatutenganisha. Roselinda alipata kazi nje ya nchi na mimi nikabaki nyumbani. Tulijaribu kuweka mawasiliano, lakini baada ya muda, maisha yaliingia kati. Tulipoteza mawasiliano kwa miaka michache.

Sasa, ninapoiona picha hiyo, nahisi huzuni kidogo kwa nini hatukuweza kuendelea kuwa karibu. Tulikuwa tumeahidi kukaa marafiki milele, lakini maisha hayakuwa na mpango huo.
Lakini labda bado kuna wakati. Labda naweza kumtafuta Roselinda tena na kuona ikiwa anataka kufufua urafiki wetu.
Sijui ikiwa atanifurahia kuwasiliana naye tena, lakini inafaa kujaribu. Baada ya yote, hakuna kitu kibaya na kujaribu kuunganisha tena na rafiki wa zamani.