Współcześnie małżeństwo jest związkiem dwóch osób, które zdecydowały się na taką formę wspólnego życia i potwierdziły to odpowiednim dokumentem. Niegdyś jednak zawieranie małżeństwa było znacznie bardziej skomplikowaną procedurą, która nierzadko trwała wiele lat i była poprzedzona szeregiem rytuałów i formalności.
Jedną z takich form małżeństwa, która obowiązywała w starożytnym Rzymie, było tak zwane "rzymskie małżeństwo". Była to umowa pomiędzy dwojgiem ludzi, która nie wymagała żadnych formalnych ceremonii czy aktów prawnych. Para po prostu składała sobie wzajemną obietnicę, że pozostaną razem aż do śmierci, a następnie rozpoczynała wspólne życie.
Taki związek nie miał żadnej mocy prawnej, co oznaczało, że w razie rozpadu małżeństwa żaden z partnerów nie miał prawa do żadnych dóbr materialnych czy alimentów. Rozwód był równie prosty, jak zawarcie małżeństwa - wystarczyło, że jedna ze stron oświadczyła, że nie chce już dłużej pozostawać w związku.
Mimo braku formalnej ochrony prawnej "rzymskie małżeństwa" były powszechną formą związku w starożytnym Rzymie. Ludzie decydowali się na nie z różnych powodów - niektórzy chcieli uniknąć skomplikowanych procedur prawnych związanych z tradycyjnym małżeństwem, inni nie mieli ochoty na zobowiązania na całe życie, a jeszcze inni po prostu nie mogli zawrzeć małżeństwa z powodu różnic społecznych lub politycznych.
"Rzymskie małżeństwo" było związkiem nietypowym, jak na dzisiejsze standardy, ale w czasach starożytnego Rzymu było powszechną i akceptowaną formą wspólnego życia. Świadczy to o tym, że instytucja małżeństwa jest czymś, co ewoluuje wraz ze zmianami społecznymi i kulturowymi, a to, co kiedyś było normą, dziś może wydawać się nam dziwne lub niezrozumiałe.