Sarıkamış, Türk tarihinde acı bir anı olarak yer edinmiştir. 1914 yılında yaşanan Sarıkamış Harekâtı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Birinci Dünya Savaşı'ndaki en büyük kayıplarından birine sahne olmuştur.
Harekatın başlangıcında Osmanlı ordusu, Rus kuvvetlerini Kafkasya'dan atmayı ve Ermeni isyanını bastırmayı hedefliyordu. Ancak hava koşulları, hazırlıksızlık ve hatalı kararlar, felaket bir sonuca yol açtı.
Askerler, eksi 30 derecelere varan soğuklarda, karla kaplı dağlarda savaşmak zorunda kaldılar. Yiyecek ve malzeme kıtlığı, hastalıklar ve donma vakaları yaygındı. Birçok asker yiyecek aramak için yollardan ayrıldı ve fırtınada kayboldu.
"Askerlerimiz donarak ölüyordu. Bazıları, kar altında kalmış cesetlerini bulduk. Öyle çoklardı ki, defnedecek gücümüz kalmamıştı." - Bir Osmanlı askeriHarekât, 6 Ocak 1915'te sona erdi ve Osmanlı ordusu 90.000'e yakın kayıp verdi. Bu kayıpların büyük kısmı donma ve hastalıktan kaynaklanmıştı. Sarıkamış, Osmanlı İmparatorluğu'nun en büyük askeri felaketlerinden biri olarak tarihe geçti.
Sarıkamış Harekâtı, Türk toplumu üzerinde derin bir etki bıraktı. Kayıpların boyutu ve acı çekişin ayrıntıları, gelecek nesillere aktarıldı ve Türk halkının savaşın korkunç gerçeklerini hatırlatmaya devam etti.
Bugün, Sarıkamış şehitliğinde, donarak can veren binlerce askerin mezarları yer alır. Bu şehitlik, Türk halkının savaşın acılarını unutmaması ve barışın değerini anlaması için önemli bir ziyaret yeridir.
"Sarıkamış'ın buzlu topraklarında,