Shirel Golan: Een tragisch verlies

Door een anonieme schrijver
Toen ik hoorde van het tragische overlijden van Shirel Golan, was ik diepbedroefd. Shirel was een jonge, getalenteerde vrouw die een vreselijke beproeving had ondergaan. Ik kan me alleen maar voorstellen wat ze moet hebben meegemaakt.
Shirel was een overlevende van het Nova-muziekfestivalbloedbad in Israël. Ze zag haar vrienden en kennissen omkomen voor haar ogen. Het is onmogelijk om je voor te stellen wat zo'n ervaring met iemand kan doen.
Na de aanval worstelde Shirel met posttraumatische stressstoornis. Ze werd twee keer in het ziekenhuis opgenomen en nam zelfs haar toevlucht tot zelfbeschadiging. Haar familie gaf aan dat de Israëlische overheid haar niet voldoende steun bood.
Op haar 22e verjaardag koos Shirel ervoor om haar eigen leven te beëindigen. Haar familie was er kapot van, en ik kan me alleen maar voorstellen hoe moeilijk het voor hen moet zijn om verder te gaan.
Shirel was een getalenteerde kunstenaar. Ze schilderde graag en speelde piano. Ze had zo veel te bieden aan de wereld, en het is jammer dat haar leven zo tragisch werd afgebroken.
Ik hoop dat Shirel's verhaal een wake-upcall is voor ons allemaal. We moeten ons ervan bewust zijn dat posttraumatische stressstoornis een zeer reële en verzwakkende aandoening is. We moeten er alles aan doen om degenen te helpen die deze aandoening hebben, zodat ze de steun en hulp krijgen die ze nodig hebben om verder te gaan.
Rust zacht, Shirel. Je was een licht in de wereld en je zult gemist worden.