Smile 2: De Grimmige Terugkeer van de Sinistere Glimlach

Vervolgfilms zijn een dubbele uitdaging.

Aan de ene kant moeten ze het succes van hun voorganger evenaren of overtreffen, terwijl ze tegelijkertijd iets nieuws en fris naar de tafel moeten brengen. Dat is precies wat Smile 2 probeert te doen, en het slaagt er grotendeels in.

Het verhaal volgt Skye Riley (Naomi Scott), een wereldwijde popster die tijdens haar nieuwe tournee vreemde en angstaanjagende gebeurtenissen begint te ervaren. Haar fans beginnen op gruwelijke wijze te glimlachen en plegen gruwelijke zelfmoorden, en Skye wordt achtervolgd door hallucinaties en visioenen van een sinistere figuur met een dodelijke glimlach.

Wat Smile 2 echt onderscheidt, is de sfeer van constante angst die het creëert. Elke scène is doordrenkt met een gevoel van dreiging, en je weet nooit wanneer de volgende glimlach zal verschijnen. De film maakt meesterlijk gebruik van jump scares, maar het zijn de subtielere momenten van spanning die echt onder je huid kruipen.

Naast de angsten bevat Smile 2 ook enkele verrassend effectieve humor. Er zijn momenten van pure zwarte komedie, die de spanning een welkome pauze bezorgen en het verhaal menselijker maken. De cast is uitstekend, met Scott die een geweldige prestatie levert als Skye.

Toch is Smile 2 niet zonder fouten. Het verhaal is soms wat voorspelbaar en er zijn momenten waarop de film zich te veel focust op jump scares in plaats van spanning op te bouwen.

Ondanks deze tekortkomingen is Smile 2 een waardig vervolg op de originele film. Het is een angstaanjagende, huiveringwekkende rit die je lang zal bijblijven nadat de credits zijn afgelopen. En aangezien de film eindigt met een open einde, kunnen we alleen maar hopen dat er nog een vervolg komt om ons opnieuw te laten glimlachen van angst.