Stanisław Aniołkowski, znany również jako "Anioł", był jednym z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy XX wieku. Jego dzieła, charakteryzujące się oryginalnością formy i głęboką ekspresją, zyskały uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
Najsłynniejsze prace Aniołkowskiego to:
Rzeźby Aniołkowskiego wyróżniają się dynamiczną formą, ekspresyjnymi gestami i często obecnymi elementami symbolicznymi, które odzwierciedlają jego zaangażowanie społeczne i wiarę w człowieka.
Stanisław Aniołkowski urodził się w 1885 roku w Łodzi. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie jego nauczycielem był Konstanty Laszczka.
W 1910 roku Aniołkowski wyjechał do Paryża, gdzie przez kilka lat doskonalił swój warsztat w atelier Auguste'a Rodina. Po powrocie do kraju działał głównie w Warszawie, gdzie od 1926 roku był profesorem na Akademii Sztuk Pięknych.
Twórczość Aniołkowskiego była inspirowana zarówno sztuką starożytną, jak i nowoczesnymi prądami artystycznymi. W swoich rzeźbach łączył elementy realizmu, ekspresjonizmu i symbolizmu, tworząc dzieła pełne emocji i treści.
Charakterystycznym elementem rzeźb Aniołkowskiego jest deformacja postaci, która służyła mu do wyrażania silnych emocji i idei. Artysta często przedstawiał postaci w dynamicznych pozach, z wyrazistymi gestami, co sprawiało, że jego dzieła wydają się żywe i pełne energii.
Stanisław Aniołkowski był jednym z najważniejszych polskich rzeźbiarzy XX wieku. Jego dzieła wywarły znaczący wpływ na rozwój rzeźby w Polsce i stały się symbolami polskiej tożsamości i historii.
Rzeźby Aniołkowskiego do dziś zdobią place i budynki w wielu polskich miastach, gdzie przypominają o jego talencie i zaangażowaniu w sztukę.