Stanisława Ryster. Zapomniana mistrzyni

W świecie wielkiej sztuki i głośnych nazwisk, często zapominamy o tych, którzy tworzyli w cieniu. Jedną z takich postaci jest Stanisława Ryster, wybitna polska rzeźbiarka, której prace zdobią wiele miejsc w kraju.

Urodziła się w 1897 roku w Łodzi. Od najmłodszych lat przejawiała zainteresowanie sztuką, a jej talent szybko został dostrzeżony. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie jej profesorem był słynny Xawery Dunikowski. Dyplom uzyskała w 1924 roku, a następnie wyjechała do Paryża, gdzie kontynuowała naukę i poznawała najnowsze trendy w sztuce.

Po powrocie do Polski w 1928 roku, Ryster rozpoczęła aktywną działalność artystyczną. Tworzyła rzeźby w różnych materiałach, takich jak brąz, kamień, drewno i ceramika. Jej prace charakteryzowały się oryginalnością formy i ekspresyjną dynamiką. Ryster była mistrzynią portretu rzeźbiarskiego, ale tworzyła także inne dzieła, takie jak rzeźby abstrakcyjne, figuralne i animalistyczne.

Jednym z najbardziej znanych dzieł Ryster jest Pomnik Lotników Polskich w Warszawie, odsłonięty w 1932 roku. Monumentalna rzeźba przedstawia skrzydlatą postać, która symbolizuje zwycięstwo i poświęcenie pilotów. Innym słynnym dziełem jest rzeźba "Rondo" w Łodzi, która przedstawia tancerkę w ruchu. Ryster wykonała także wiele portretów znanych osobistości, takich jak Ignacy Mościcki, Józef Piłsudski i Maria Dąbrowska.

Stanisława Ryster była nie tylko utalentowaną rzeźbiarką, ale także aktywną działaczką społeczną. W latach 30. XX wieku zaangażowała się w działalność organizacji kobiecych i działała na rzecz równouprawnienia kobiet. Była także członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich i Stowarzyszenia Artystów Grafików.

Podczas II wojny światowej Ryster brała udział w działaniach konspiracyjnych. Ukrywała się i tworzyła niewielkie rzeźby, które stały się symbolem oporu i walki o wolność. Po wojnie powróciła do pracy artystycznej i kontynuowała twórczość aż do swojej śmierci w 1984 roku.

Chociaż Stanisława Ryster była wielką artystką, jej nazwisko jest dziś mało znane. Jej prace nie są tak popularne jak dzieła innych polskich rzeźbiarzy, takich jak Xawery Dunikowski czy Henryk Kuna. Jednak jej talent i wkład w polską sztukę są niezaprzeczalne. Pora, aby przypomnieć sobie tę zapomnianą mistrzynię i docenić jej niezwykłe dzieła.