Mo bhur mhuintir an-chairdiúil, tá fáilte mhór roimh bhur oll! Táim ag féachaint go mór chun mé féin a bheith díreach libh anocht agus an scéal seo a roinnt libh ar fhear ainmhíthe iontach darbh ainm Stephen Bradley. Tá sé seo mar shampla maith de duine a bhain an chuid is fearr as a shaol fiú tar éis go leagadh na hamháin air go dona. Cad é an chúis go bhfuil sé seo chomh tábhachtach? Mar gheall air go léiríonn sé go bhfuil deireadh an domhain mar is eol dúinn go fírinneach ach tús ar a bhfuil le teacht.
Rugadh Stephen i mBaile Átha Cliath sa bhliain 1984, agus ba é an péil a ghrá ó aois óg. D’imir sé do fhoireann óige Arsenal i Londain le roinnt blianta, agus bhí sé ag súil go mbeadh gairmréim ghlamhar aige sa spórt. Ach in 2003, tharla tráchtas a bhí leathmarbh air. Bhí sé ag siúl abhaile ó oiliúint nuair a bhí fear éigin ina dhiaidh. Bhuaigh an fear ar Stephen agus ghoid sé a airgead agus a fón. Ní raibh Stephen in ann cabhrú leis féin, agus ní raibh aon duine eile thart ag a dtiocfadh sé chun cabhrú. Fágadh Stephen ina aonar ar an tsráid, ag fulaingt ó na gortaithe a fuair sé.
Tar éis an ionsaithe, bhí ar Stephen dul trí oibríochtaí móra. Bhí sé i gcoimhde gach uile lá ar feadh míonna, agus ní raibh sé cinnte an mbeadh sé in ann siúl nó imirt peile riamh arís. Ach bhí Stephen cinnte nach ligeodh sé don ionsaí é a chloí. Rinne sé fisiteiripe go dian, agus tháinig sé ar ais chuig an bpáirc peile tar éis fiche mí. Bhí sé níos láidre agus níos leictreach ná riamh, agus bhí sé sásta go dtí an mullach le bheith ar ais againne. Sa bhliain 2007, chaith Stephen an chraobh leis an bhfoireann peile náisiúnta na hÉireann, agus d'imir sé le Shamrock Rovers ar feadh roinnt blianta ina dhiaidh sin. Scríobh sé leabhar faoina thapaíocht, dar teideal "Ag Dul chun Tosaigh: Mo Thapaíocht tar Éis ionsaí Fórsaí". Tá Stephen ina spreagadh do dhaoine ar fud an domhain, agus is sampla iontach é de an spiorad neamhbhriste a bhfuil ag an gcine daonna.
Tá an scéal seo tábhachtach ionas nach gcuirfimid dearmad ar na daoine a bhí i gceist san ionsaí ar Stephen. Is tábhachtach cuimhneamh ar na daoine a fuair bás san ionsaí, agus is tábhachtach cuimhneamh ar na daoine a gortaíodh san ionsaí. Is tábhachtach cuimhneamh ar an ngníomhaíocht fhoréigneach seo ionas nach déanfaimid an rud céanna arís.
Tá an scéal seo tábhachtach freisin toisc go léiríonn sé go bhfuil deireadh an domhain mar is eol dúinn go fírinneach ach tús ar a bhfuil le teacht. Léiríonn an scéal seo gur féidir linn dul trí na haimhsí is dorcha agus go bhfuil deireadh an domhain ach tús ar a bhfuil le teacht. Is tábhachtach cuimhneamh ar seo nuair atá muid ag dul trí amanna deacra, agus is tábhachtach cuimhneamh ar seo nuair atá muid ag iarraidh spraoi agus gáire a fháil sa saol.
Tá súil agam go raibh mo scéal ina spreagadh duit. Tá súil agam go bhfuil tú chomh láidir agus chomh leictreach le Stephen Bradley. Agus tá súil agam go n-aontaíonn tú liom go bhfuil deireadh an domhain mar is eol dúinn go fírinneach ach tús ar a bhfuil le teacht.