Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben DOL op stroomstoringen. Het is alsof er ineens een soort van magische pauzeknop wordt ingedrukt en de hele wereld stilvalt.
Het is een heerlijke terugkeer naar de basis. Niets meer moeten, even helemaal loskomen van alle drukte en hectiek. Ik bedoel, wat is er nou leuker dan midden in de nacht wakker te worden van een vreemde stilte, je bed uit te stappen en de duisternis in te lopen?
Het is als een soort van avontuur, een moment om de wereld opnieuw te ontdekken. In het donkere huis tast je langs de muren, je hoort alleen het tikken van de klok en je eigen ademhaling. Je weet nooit wat je te wachten staat, misschien struikel je over een kat of stoot je je teen tegen de tafelpoot.
En dan, als je eindelijk de woonkamer bereikt, zie je daar iets wonderlijks: het maanlicht dat door de ramen naar binnen valt. Het geeft de kamer een bijna bovennatuurlijke gloed, alsof je in een sprookje bent beland.
Je gaat op de bank zitten en kijkt naar buiten. De bomen staan als stille wachters in het maanlicht, de straat is leeg en verlaten. Het voelt alsof je de enige bent op de hele wereld, alsof de tijd even is stilgezet.
Ik weet dat sommige mensen stroomstoringen vervelend vinden, maar ik zie ze juist als een kans om de rust te omarmen. Een moment om te ontsnappen aan de constante stroom van informatie en prikkels. Een moment om gewoon te ZIJN.
Dus de volgende keer dat er een stroomstoring is, wees niet boos of gefrustreerd. Zie het als een cadeau, een kans om even helemaal tot rust te komen.
Ga op de bank zitten, kijk naar de maan en geniet van de stilte. Wie weet wat voor magische dingen je zult ontdekken.