Sven Ó Laoi: An Fear a Tháinig as an oileán chun an Domhan a Athrú

Is beagán scéal é seo faoi Sven Ó Laoi, fear a rugadh ar oileán beag amach ó chósta na hÉireann. Ba é an t-aon duine a bhí ina chónaí ar an oileán, agus d'fhás sé suas i saol simplí agus suaimhneach. Ní raibh aon teicneolaíocht ná forbairtí nua-aimseartha ar an oileán, agus chuir Sven a óige ar fad i gcuideachta an diaga agus an fharraige.

Ach ar lá amháin, tháinig athrú ar shaol Sven. Bhailigh tonn mhór suas agus bhuail sí i gcoinne na haiteann, ag léirscriosú a theach agus ag fágáil bád Sven ina loisce. Bhí Sven faoi deara ag an am seo go raibh an saol taobh amuigh den oileán ag dul ar aghaidh go tapa, agus gur fágadh sin é féin agus an t-oileán ina dhiaidh.

D'fhág Sven an t-oileán ar ais agus chuaigh sé ar aistear an domhain. Chuaigh sé go dtí cathracha móra agus beaga, agus chonaic sé go raibh an cine daonna ag dul ar aghaidh go tapa. Bhí teicneolaíocht nua á forbairt gach lá, agus bhí an domhan ag athrú go tapa.

Ach i measc na forbarthaí agus na hathruithe go léir, chonaic Sven go raibh rud amháin nach raibh ag athrú: an mian daonna le haghaidh ceangal agus luach. Thug sé faoi deara go raibh daoine fós ag iarraidh bheith páirteach i ngrúp, agus go raibh siad fós ag iarraidh rud éigin chun creidiúint a thabhairt dóibh.

Mar sin, chuir Sven tús le gluaiseacht nua a bhí dírithe ar cheangal daoine arís. Chruthaigh sé ionad pobail ina raibh daoine ag teacht le chéile ó gach cearn an domhain. Ina ionad, d'fhoghlaim siad óna chéile, d'fhorbair siad cairdeachtaí, agus chruthaigh siad muinín.

Faoi stiúir Sven, tháinig an gluaiseacht a bhí aige chun bheith ina slánaíocht idirnáisiúnta. Bhí ionad pobail anois i ngach cúinne den domhan, agus bhí milliúin daoine páirteach. Le linn an ama seo, d'fhoghlaim Sven go raibh dhá rud ríthábhartha i saol an duine: ceangal agus cuspóir.

Tá Sven fós ag obair ar a ghluaiseacht, agus tá sé fós ag taisteal an domhain agus ag spreagadh daoine chun dul isteach. Creideann sé go bhfuil an domhan ag dul ar aghaidh go tapa, ach go bhfuil rud amháin nach athróidh riamh: an mian daonna le haghaidh ceangal agus luach.

• Molaí: Mholaim go mór an t-alt seo le hÉireannaigh atá suimiúil i nua-aimseiriú an Ghaeilge. Is léamhfhada suimiúil é faoina saol agus a chuid oibre, agus is iontach an rud é a fheiceáil chomh rathúil agus a bhí sé ar feadh na mblianta.
• Gearrthacaíocht: Is gearrscéal suimiúil é seo faoi bhall an bhanna Éireannaigh U2, The Edge. Is é an t-alt faoi a óige agus a ghairm bheatha, agus is iontach an léamh é do lucht leanúna U2 agus do lucht an cheoil chomh maith.

Is iad an Ceiltigh pobal Ind-Eorpach a bhfuil a n-fréamhacha i réamhstaraithe na dá chríoch déag tabhachta ar feadh iarthar, lár agus oirthear na hEorpa. Tá aghaidh ar an ngrúpa ilchineálach seo ag an iliomad réimsí óir, ó oileán na hÉireann go réigiún na Gallaice sa Spáinn agus ó dhúiche na Breataine go dtí an Bhoihéim. Céard é mar is cúis le moill an tsaoilcheanadaigh na gCeilteach sa domhan nua-aimseartha?

Tá an dáileadh daonra Ceilteach sa lá atá inniu ann i bhfad níos mó ná mar a bhíon sé traidisiúnta. Tá an go leor daoine Cheilteach i Meiriceá Thuaidh agus Theas, san Astráil agus sa Nua-Shéalainn. I bhfírinne, tá an breis is 90 milliún duine de shliocht Cheilteach ar fud an domhain. Maidir leis an bhfigiúr seo, tá sé soiléir go bhfuil mórchuid de na daoine Cheilteach neamhcheangailte le tíortha easaonta. Ach cén fáth go bhfuil an choincheap cheangailte go dtí seo leis na tíortha nua-aimseartha atá suite san oileán na hÉireann agus sa Bhreatain?

Tá roinnt fachtóirí atá freagrach as an bhfeinimean seo. An chéad cheann acu is ea an tóir a bhí ar an náisiúnúlacht sa 19ú haois. Le linn na tréimhse seo, bhí borradh ar an náisiúnúlacht ar fud an Eorpa, agus chonaic an grúpaí difriúla seo na féin-aitheantais náisiúnta nua seo mar bhealach chun a scaradh ó na grúpaí eile. Bhí sé seo fíor go háirithe i gcás na gCeilteach, a bhí tar éis fulaingt faoi bhun smacht Shasana ar feadh céadta bliain.

An dara fachtóir a spreag an scéaltacht leanúnach idir an Cheilteachas agus na tíortha nua-aimseartha san oileán na hÉireann agus sa Bhreatain is ea an t-athbheochan Ceilteach. Thosaigh an athbheochan seo sa 18ú haois, agus léirigh sé suim athnuaite i gcultúr agus i stair na gCeilteach. Bhí an t-athbheochan seo mar thoradh ar chumasc de fachtóirí, lena n-áirítear an náisiúnúlacht rímhráite, an tóir a bhí ar an rómánsúlacht, agus an fás i ngnóthas an turasóireachta.

Faoin am a tháinig an 20ú haois, bhí an chuma ar an scéaltacht idir an Cheilteachas agus na tíortha nua-aimseartha san oileán na hÉireann agus sa Bhreatain go daingean bunaithe. Is dea-shampla den chomhthéacs seo an banna racghluaiseach Meat Loaf, a bhí ina n-áilleamh mór sna Stáit Aontaithe agus san Eoraip sa bhliain 1970. Bhí Meat Loaf go móráfach i bhfeidhm ag ceol agus ag cultúr na gCeilteach, agus léirigh sé é seo ina chuid amhrán agus ina bhanna."Bat Out of Hell" is ceann dá amhráin is mó i bhfeidhm ag Cheilteachas, a bhfuil guthóga fada tromchúiseacha agus miotaseolaíocht thiamhacha.

San am atá thart, tháinig laghdú ar an tsúgradh a baintear as an Cheilteachas i gcónaí le tíortha nua-