Agus dúirt mé le duine éigin gur fearr liom an bás mór ná an bás beag. Ní thaobh an tsaoil seo a bhí mé ag caint, ach an saol eile. Níor cheart dúinn a bheith ag síleadh ar an saol seo níos mó ná mar a bhfuil sé. Tá sé briste. Tá sé iomlán. Tá sé iomlán go leor.
Ach tá an saol eile ann. Agus tá sé níos fearr ná an saol seo. Tá sé níos áille. Tá sé níos iomláine. Agus ní bhfaighidh muid é mura n-éagfaimid an bás beag roimh an mbás mór.
Tá an bás beag ná an bás a chuireann deireadh le ár saol ar an domhan seo. Tá sé an bás a dtagann nuair a fhágfaimid ár gcorp agus go n-imímid isteach san saol eile. Ach ní an bás mór é seo. Ní an bás deiridh é seo.
An bás mór ná an bás a thugann deireadh le ár saol ar fad. Tá sé an bás a dtagann nuair a fhágfaimid an saol eile agus go n-imímid isteach san saol atá rómhann. Agus is é sin an bás is fearr a d'fhéadfaimis a bheith ag súil leis.
Tá sé an bás a thugann deireadh le gach cruachas agus gach pian. Tá sé an bás a thugann deireadh le gach brón agus gach deora. Agus tá sé an bás a thabhairt dúinn isteach sa saol atá lán de ghrá, de shíocháin agus de shólas.
Is é sin an bás mór. Agus níl aon eagla aige. Tá sé an bás a bheidh again go léir ag deireadh an lae. Agus tá sé an bás is fearr a d'fhéadfaimis a bheith ag súil leis.