Ta tú ag dulóirí an aerfaroir ag dul as do cheann féin, táimid ag glacadh leis go mbeidh go leor ama agat chun scian phiac a cheannach le do mhac óg.

Is é seo an méid a dúirt duine éigin liom nuair a chaith mé mo Chéadaoin ar maidin ag cuairt na haltanna in Aerfort Idirnáisiúnta Pittsburgh. Ag dul tríd an tslí sláinteachta i Seirbhís Caomhanta TSA, d’fhiafraigh an oifigeach sláinteachta uaim an raibh aon rud de chineál corda agam. Dúirt mé go raibh sé acu, agus thóg sé sinn go dtí seomra príobháideach. Agus mé ag fanacht leis an oifigeach, thosaigh mé ag smaoineamh ar an méid a dúirt an duine uanmhar sin liom ag an gcíosc seiceála. Níor shíl mé riamh go dtagann scian phiac i gceist nuair a théann mé ar ais chun cuairt a thabhairt ar mo mhac óg.

Ar feadh 10 mbliana, bhí mo mhac ina mhac saighdiúir in Arm na Stát Aontaithe. Tá sé tar éis trí thréimhse turais a dhéanamh go dtí an Iaráic agus an Afganastán. Bíonn sé ag scríobh chugham go rialta chun a choinneáil ar an eolas maidir lena chuid gníomhaíochtaí. Tá a scríbhneoireacht chomh mhaith sin gur mhothaím go bhfuilim ansin leis an mbealach a chuireann sé síos air. Sa lá atá inniu ann, tá sé ina chathaoirleach ar ghóilf dá chuid aonaid agus tá sé sásta leis an obair atá á dhéanamh aige. Ach tá aon rud amháin a bhfuil fonn air go mór a dhéanamh - a bheith ina athair. Tá sé pósta ar feadh i bhfad agus tá sé ag iarraidh teaghlach a thosú. Ach ar ndóigh, níl an bia is mó tóir air ag bean a chéile ná an bia a itheann sé ina theach bia.

Mar sin, is ar an gcuma seo a tháinig mé chun bheith ag siúl siar agus amach trí hallaí Aerfort Idirnáisiúnta Pittsburgh, ar mo bhealach go dtí an áit a bhfuil cónaí ar mo mhac óg. Bhí mé ag tacú le sraitheann de léaráidí ag léiriú cats, coin agus ainmhithe eile. Ag dul suas go dtí an seomra seiceála, chuir mé faoi deara bean aghaidh eile ina seasamh ansin, ag féachaint go mór orm. Agus mé ag gabháil chughaí, dúirt sí, “Tá tú ag dulóirí an aerfaroir ag dul as do cheann féin, táimid ag glacadh leis go mbeidh go leor ama agat chun scian phiac a cheannach le do mhac óg.” Agus dá bhrí sin, agus mé ag titim as a chéile, dúirt mé, “Tá sé sin fíor, ach níl mé ag coinneáil aon scian phiac ar bith.” Agus ag sin d’fhiafraigh sí uaim an bhfuil aon rud de chineál corda agam. Agus sin é mar a chas mé ar mé féin ag seasamh sa seomra príobháideach, ag fanacht leis an oifigeach TSA.

D’fhill an oifigeach sláinteachta go gairid ar an seomra. D'iarr sé uaim a aisling a thógáil agus é a chur trí na scanóir x-gha. Tar éis diúscairt é, d'iarr sé orm é a oscailt. D'fhéach sé isteach go cúramach agus d'fhíoraigh uaim faoi an gcorda. Dúirt mé leis go raibh sé don ionsáigh roimh an meán oíche. D’iarr sé orm é a chur ar an bhord, agus chuir sé é trí na scanóir x-gha arís. An uair seo, chuir sé í áit éigin agus dúirt liom a aisling a ghabháil. Agus leis sin, tá mé ag dul go dtí an geata mo bhordála.

Agus dá bhrí sin, bheadh ​​an scéal seo ann ach amháin go raibh eile ann. I mo shaol ar fad, bhí mé ag fáil n-imníochta ag aerfoirt i ndiaidh aerfort. Ach ní raibh mé riamh ag fáil n-imníochta ag aerfort amháin ach amháin agus ansin ag fáil n-imníochta arís nuair a bhí ag eitilt amach as an aerfort sin céanna. Dá bhrí sin, ar an gcuma seo a fuair mé mo mhac óg arís, nuair a bhí mé ag eitilt amach as an aerfort a raibh mé ag fáil n-imníochta ann san áit chéanna. Agus leis sin, tá an scéal seo curtha ar fáil, mar mhothúcháin a chuir in iúl domhé an lá atá inniu ann - fear ag aerfort, ag dul tríd an tslí sláinteachta, ag glacadh le scian phiac le mo mhac óg .