The outfit

Mar fhágann na cluasa ag an doras oscailte, sheas ar mo shúile go dtí ionaid an chrochaidh ag an bhord stiúrtha. Bhí na crainn ársa álainn, agus an ghrian ag gileadh amach an gach cúinne acu. Ach idir na crann, bhain mo shúile amach an fear a bhí ag folach ina sheasamh istigh, a choiscéim go docht go leataobhach. Bhí sé ina sheasamh go díreach, a shúile dírithe ar an doras, agus a bhean ag druidim chuige.

Nuair a tháinig sí isteach, bhain sí a hata den agus léirigh gruaig fliuch dorcha dubh a bhí crochta go réidh ar a guaillí. Bhí sí ag caitheam roclán dorcha dubh agus bróga íochtaracha dubha. Bhí a haghaidh páil agus a súile dorcha, ach bhí deilbh álainn aici. Bhí a fear fós ina sheasamh ag an doras, ag breathnú amach ar an sráid.

Shroich sí an bord stiúrtha agus chuir sí a cuid earraí síos. "Tá mé ag lorg an ticéad," a dúirt sí.
"Tá siad ag an gcuntuar," a dúirt an stiúrthóir.
"Go raibh maith agat," a dúirt sí, agus chuimsigh sí chuig an doras.

D'éirigh sí as an doras agus tháinig sí go dtí an stiúrthóir. "Tá mo fear ag lorg an ticéad," a dúirt sí.
" Tá siad ag an gcuntuar," a dúirt an stiúrthóir.
"Go raibh maith agat," a dúirt sí, agus tháinig sí as an doras.

Lean mé an bhean go dtí an doras agus chuir mé isteach mo cheann. Bhí a fear fós ina sheasamh ag an doras, ach bhí sé ag breathnú ar an mbeo seo anois.

"Céard atá tú ag déanamh anseo?" a dúirt sé.

"Tá mé ag lorg an ticéad," a dúirt mé.

"Tá siad ag an gcuntuar," a dúirt sé.

"Go raibh maith agat," a dúirt mé, agus tháinig mé as an doras.

Léirigh mé ón bhord agus tharraing mé isteach go dtí an cuntuar. Bhí an buntáiste agam anois. Bhí na ticéid i mo chuid lámh, agus ní raibh a fhios ag an bhean nó a fear cén áit ar chuir mé iad.