Tsina Coast Guard sa West Philippine Sea




Isang personal na nakasaksi sa patuloy na tensyon sa ating karagatan.
Sa gitna ng patuloy na nagbabadyang unos sa ating mga karagatan, nakatayo ako ngayon upang ibahagi ang aking mga personal na karanasan bilang isang saksi sa mga pangyayaring nagaganap sa West Philippine Sea. Napakabigat ng pakiramdam na makita ang mga barkong Tsino na patuloy na pumapasok sa ating teritoryo, na tila mga estranghero sa kanilang sariling tahanan.
Habang nakatayo ako sa baybayin, napagtanto ko ang kahalagahan ng ating mga teritoryong pandagat. Ito ang ating kabuhayan, ang ating identidad, at ang ating kinabukasan. Hindi natin ito dapat iwanan sa mga kamay ng mga dayuhan. Ang bawat barkong Tsino na nakikita ko ay isang paalala ng pangangailangang ipagtanggol ang ating karapatan at soberanya.
Ang kuwento ng West Philippine Sea ay isang komplikadong kuwento. Mayroong kasaysayan, politika, at ekonomiya na kasangkot. Ngunit sa ilalim nitong lahat ay isang simpleng katotohanan: ang West Philippine Sea ay pag-aari ng Pilipinas. Ito ay hindi lamang isang piraso ng lupa o tubig; ito ay bahagi ng ating pagkatao bilang mga Pilipino.
Isang partikular na insidente ang hindi ko makakalimutan. Nakasakay ako sa isang maliit na bangkang pangingisda nang makita namin ang isang barkong Tsino na papalapit. Ang aming mga puso ay bumilis ng t*k habang pinapanood namin itong papalapit nang papalapit. Ang mga mandaragat ng barko ay armado, at may di-pagsang-ayon sa kanilang mga mata.
Nang huminto ang barko, ibinaba nila ang isang bangka at nilapitan kami. Utos nila sa amin na umalis sa lugar, at nang tanggihan namin, tinutukan nila kami ng kanilang mga baril. Naramdaman ko ang takot na bumalot sa akin habang napagtanto ko na maaari kaming patayin.
Sa kabutihang-palad, nakalusot kami nang hindi nasasaktan. Ngunit hindi ako makakalimutan ang hitsura sa mga mata ng mga mandaragat na iyon. Nakita ko ang parehong kawalang-interes at pagmamataas, na para bang sila ang mga tunay na may-ari ng aming mga karagatan.
Ang karanasang ito ay nagturo sa akin ng maraming bagay. Tinuruan ako nito ang kahalagahan ng pagiging matapang at pagtayo para sa kung ano ang tama. Tinuruan ako nito na huwag hayaang matakot tayo ng mga banta o takot. At higit sa lahat, tinuruan ako nito ng kahalagahan ng pagkakaisa.
Kung gusto nating ipagtanggol ang ating mga karapatan sa West Philippine Sea, kailangan nating magtulungan. Kailangan tayong tumayo bilang isang bansa at ipaalam sa Tsina na hindi natin papayagan angkinin nila ang ating teritoryo.
Huwag nating kalimutan ang ating mga mangingisda at iba pang mga Pilipino na araw-araw na nagtatrabaho upang ipagtanggol ang ating mga karapatan sa West Philippine Sea. Sila ang mga tunay na bayani, at kailangan nating suportahan sila sa anumang paraan na kaya natin.
Ang West Philippine Sea ay pagmamay-ari ng Pilipinas. Panahon na para ipagtanggol natin ito.