Turquie-Portugal

Allez Turkije! Hoewel we het WK al een tijdje achter de rug hebben, kan ik het niet laten om er met volle teugen van te genieten, zelfs nu het voorbij is. Wat een geweldige tijd was het. De wedstrijden, de sfeer, de emoties, het was allemaal ongeëvenaard. En vooral de wedstrijd tussen Turkije en Portugal was er een om nooit te vergeten.

Ik weet nog goed dat ik op de rand van mijn stoel zat, met mijn handen voor mijn mond en mijn hart in mijn keel. De wedstrijd was zo spannend, zo intens. Er stonden twee geweldige teams tegenover elkaar en ze speelden met hart en ziel. De fans zongen, juichten en moedigden hun teams aan, wat de sfeer nog elektrischer maakte.

De eerste helft was eenrichtingsverkeer. Turkije domineerde de wedstrijd en had de beste kansen. Ze hadden Portugal vastgenageld op eigen helft en het leek slechts een kwestie van tijd voordat ze zouden scoren. Maar Portugal knokte terug. Ze verdedigden met man en macht en hielden de Turkse aanvallen af. De eerste helft eindigde in een gelijkspel, maar we wisten dat de tweede helft nog spannender zou worden.

En dat was het ook. Beide teams begonnen sterk aan de tweede helft en er vielen kansen aan beide kanten. Maar het was uiteindelijk Turkije dat de ban brak. In de 65e minuut scoorde Burak Yilmaz een prachtig doelpunt en de Turkse fans ontploften van vreugde. Portugal probeerde nog terug te komen, maar Turkije hield stand en won de wedstrijd met 1-0.

Ik kan niet beschrijven hoe trots ik was op mijn team. Ze hadden het geweldig gedaan en zich geplaatst voor de volgende ronde. Het was een gevoel van pure euforie. Ik weet niet precies wat de toekomst in petto heeft voor Turkije op het WK, maar ik weet zeker dat ze nog veel mooie momenten gaan beleven. En ik zal er zijn om ze allemaal te beleven.

Hup Turkije!