Verkiezingen Frankrijk: een ware revolutie of een doodgeboren kind?

"Damens en heren, dames en heren," zou de grote showmaster die Michel Houellebecq was het zo aangekondigd hebben. De Franse presidentsverkiezingen 2022 zijn een gebeurtenis die we niet meer zullen vergeten. Onvoorspelbaar, spannend en boordevol verrassingen, het had alle ingrediënten van een meeslepende roman.
Maar laten we eerlijk zijn, de uitkomst staat al zo goed als vast. Macron, de zittende president, is de grote favoriet. Hij profiteert van de zwakte van zijn tegenstanders en de verbrokkeling van het politieke landschap. Maar is dat echte macht of een schijnvertoning?
Macron vertegenwoordigt het establishment, de globalisering en het liberalisme. Hij is de kandidaat van de grote steden, de intellectuelen en de zakenlieden. Maar hij is ook de man die de gele hesjesbeweging heeft opgewekt en die niet aarzelt om geweld te gebruiken tegen demonstranten.
Zijn tegenstanders zijn een bonte verzameling van populisten, nationalisten en marxisten. Ze beloven van alles: de terugkeer van de grandeur van Frankrijk, de bescherming van de nationale identiteit en de herverdeling van de rijkdom. Maar ze hebben ook donkere kantjes.
Le Pen is een radicaal-rechtse kandidaat die flirt met het extreemrechtse gedachtegoed. Ze wil Frankrijk uit de eurozone halen en de immigratie drastisch verminderen. Mélenchon is een links-radicale kandidaat die de rijken wil belasten en de publieke diensten wil versterken. Hij is ook een bewonderaar van Hugo Chávez en Fidel Castro.
De overige kandidaten zijn minder bekend en hebben weinig kans om te winnen. Maar ze vertegenwoordigen toch een deel van de Franse bevolking die zich niet gehoord voelt door de traditionele partijen.
Het is dus een complexe en gepolariseerde verkiezing. De Fransen staan voor een keuze tussen continuïteit en verandering, tussen het bekende en het onbekende. De uitslag zal een grote invloed hebben op de toekomst van Frankrijk en van Europa.
Maar wat is de echte vraag? Is het de vraag wie de volgende president van Frankrijk zal worden? Of is het de vraag wat de Fransen willen voor hun land?
Willen ze een land dat openstaat voor de wereld, dat de regels van de globalisering volgt en dat streeft naar sociale rechtvaardigheid? Of willen ze een land dat zich terugtrekt op zichzelf, dat zijn eigen regels bepaalt en dat de voorkeur geeft aan nationale belangen?
De Fransen staan voor een keuze tussen twee visies op de wereld. De uitslag van de verkiezingen zal bepalen welke visie de komende jaren de overhand zal hebben.
En het is een keuze die niet alleen de Fransen aangaat, maar ook ons allemaal. Want de toekomst van Frankrijk is ook de toekomst van Europa.