Verlossing

Dit was 'n donker en stormagtige nag. Donder het geskree in die verte en weerlig het die lug verlig. Die reën het met strome neergestort en die wind het met geweld teen die vensters gebots.
Ek het in my bed gelê, probeer slaap, maar die storm was te sterk. My gedagtes het gejaag en ek kon nie kalm word nie. Ek het aan al die dinge gedink wat verkeerd was in my lewe. Ek het gevoel ek is gevange in 'n donker put, met geen uitweg nie.
Skielik het ek 'n helder lig gesien. Dit het stadig na my toe beweeg en stop toe reg bo my bed. Ek het opgekyk en 'n engel gesien. Die engel was mooi, met lang wit vlerke en 'n sagte stem.
"Moenie bang wees nie," het die engel gesê. "Ek is hier om jou te help."
Die engel het sy hand oor my uitgestrek en 'n gevoel van vrede het oor my gekom. Ek het gevoel hoe die duisternis begin wegtrek en die storm bedaar.
"Jy is nie alleen nie," het die engel gesê. "Ek is hier by jou."
Ek het my oë oopgemaak en die storm was weg. Die son was skyn en die voëls het gesing. Ek het gevoel asof ek uit 'n lang droom wakker geword het.
Ek het uit die bed geklim en het gaan staan by die venster. Ek het uitgekyk oor die dorp en ek het besef dat alles verander het. Die geboue was nuut en die strate was skoon. Die mense het gelukkig gelyk en die son het helder geskyn.
Ek het geweet dat dit nie 'n droom was nie. Dit was die verlossing waarvoor ek gewag het. Die storm was weg en die son het geskyn. Ek was vry.