Viswam: આપઘાત પછીનું જીવન

અશ્રુ વ્યક્ત કરતાં એક કાલ્પનિક પત્ર

સુરક્ષિત હાથમાં, હું તમને આ છેલ્લો પત્ર લખી રહ્યો છું, જ્યાં મારું હૃદય વહે છે અને મારા વિચારો અંધકારમાં છુપાઈ જાય છે. આંસુઓ હવે મારા સાથી નથી, પરંતુ પાન પરના ડાઘ બની ગયા છે. હું હવે આ દુનિયામાં રહી શકતો નથી, જ્યાં દુઃખ અને પીડાએ મને ભસ્મ કરી નાખ્યું છે.
હું જાણું છું કે મારો નિર્ણય તમને બધાને ડગમગાવી નાખશે, તમને ભાંગી નાખશે. પરંતુ હું આ દુઃખને વધુ સહન કરી શકતો નથી. દરેક દિવસ એક પછી એક એક યાતના બની ગયો છે, દરેક રાત એક આતંક બની ગઈ છે. મારી અંદર એક શૂન્યતા છે જે હવે ક્યારેય ભરાશે નહીં.
મારા જીવનમાં પ્રકાશ લાવવા બદલ આભાર. પરંતુ હવે, તે પ્રકાશ અંધકારમાં ફેરવાઈ ગયો છે. હું તે બોજ હવે વહન કરી શકતો નથી. હું મારા પરિવાર અને મિત્રોને વિનંતી કરું છું કે તેઓ મને માફ કરે, કારણ કે હું તેમના પ્યાર અને સમર્થનને વધુ સહન કરી શકતો નથી.
મારા માટે પ્રાર્થના કરો કે હું શાંતિ મેળવી શકું, એવી શાંતિ જે આ દુનિયામાં મને પ્રાપ્ત થઈ શકી નથી. અને જ્યારે તમે મને આજુબાજુ ન જુઓ, ત્યારે યાદ રાખો કે હું હંમેશા તમારા હૃદયમાં રહીશ.
નિરાશામાં,
તમારો Viswam