VS Franryk Basketbalfinaal
Dawid is vanmôre aan't ontbyt, hy sit teen my oor, ons eet ons pap terwyl ons na die nuus kyk. Terwyl ons die nuus kyk, sien ek daar is 'n item oor die basketbalfinaal. Ek kyk na Dawid en sê: "Dis vir jou". Hy kyk na my en sê: "Nee man, ek is nie geïnteresseerd nie". My antwoord was vinnig en sonder om te aarsel: "Jy kan maar sê jy is nie geïnteresseerd nie, maar ek sê vir jou, jy gaan kyk". Hy het nie eens geantwoord nie, want hy weet my goed genoeg om te weet ek gaan nie rus voordat ek my sin kry nie.
Terwyl ek ons borde wegvat, het ek die TV se kanaal verander na die basketbalkanaal. Ek gaan sit toe, my oë bly op die TV gerig, opgewonde vir die wedstryd wat nog moet begin. Dawid kom toe sit ook langs my. "Dis mos nou baie beter", sê hy. "Hulle is nou amper aan't speel".
Die spanne kom toe die baan op, die Amerikaanse span kom uit in hulle wit hempies en die Franse in hulle blou hempies. Die Franse span het die wedstryd baie goed begin, bitter goed eintlik. Hulle het die Amerikaners ingehok, hulle het hulle nie kans gegee om asem te skep nie. Die eerste kwart was verby en die Fransen was met 15 punte voor. Dawid het gesê: "Die Fransen gaan wen, hulle is baie sterk".
Ek het hom egter nie heeltemal geglo nie. Ek het geglo die Amerikaners gaan terugkom. Hulle het in die verlede al bewys hulle is nie 'n span waaraan jy moet twyfel nie. Die Amerikaners het baie keer al teen 'n yslike agterstand gekom, en steeds die wedstryd gewen.
Die Amerikaners het in die tweede en derde kwart baie beter gespeel. Hulle het die Fransen se voorsprong ingekort, hulle het minder foute gemaak en hulle het baie meer gehardloop. In die vierde kwart was daar 'n stadium toe was die twee spanne doodstil op 75 - 75. Die Amerikaners het toe twee punte aangeteken en toe was dit weer die Fransen se beurt.
Die Franse het toe die bal gevat en hulle was baie naby daaraan om in die drie punte sone te kom. As hulle dit kon regkry, dan sou hulle die Amerikaners met twee punte kon verslaan. Hulle was egter nie daarin suksesvol nie. Die Amerikaners het die bal gekry en die basketbal gegooi met nog net 'n paar sekondes oor. Die Amerikaners wen die wedstryd met 81 - 75, hulle is weer die kampioene, hulle het vir die vierde keer die basketbalfinaal gewen.
Dawid was bitter teleurgesteld. Hy wou so graag hê die Fransen moes gewen het. Ek het vir hom gesê: "Moenie worry nie, dalk volgende jaar".