Waar Rikus het hartsake strafskop vertolk

In die wêreld van sokker is daar 'n oomblik wat elke speler vrees: die strafskop. Dit een oomblik van intense druk, waar al die oefening en voorbereiding op die proef gestel word. En vir Rikus was daardie oomblik in die eindstryd van die nasionale kampioenskap.

Die wedstryd was tussen twee gelyke spanne, en die telling was gelykop toe die eindfluitjie geblaas het. Strafskoppe was die enigste manier om die wenner te bepaal.

Een vir een het die spelers hul skoppe geneem. Die spanning was tasbaar as die skare met ingehoue asem toekyk het. Rikus was die laaste speler wat moes skop, en die lot van sy span het op sy skouers gerus.

Hy het stadig na die bal geloop, sy oë gefokus op die doelwagter. Hy het 'n diep asem gehaal en die bal stadig na die regter bohoek van die net gemik. Die skare het in 'n oorverdowende gejuig uitgebars as die bal in die net beland het.

Rikus het met sy spanmaats in ekstase geglimlag, hy kon nie glo dat hy dit reggekry het nie. Hy het die strafskop vertolk, die nasionale kampioenskap gewen, en sy span se held geword.

Later het iemand hom gevra hoe hy so kalm kon bly in so 'n hoëdruk-situasie. Rikus het geantwoord: "Ek het net gefokus op een ding: om die bal in die net te kry. Ek het al die geraas en druk uitgebou en net op my teiken gefokus."

Die strafskop van Rikus sal nog jare lank onthou word as 'n oomblik van grootheid. Dit was 'n oomblik wat gewys het dat selfs in die mees stresvolle situasies, met die druk van 'n nasie op jou skouers, jy steeds wonderlike dinge kan bereik as jy op jou doel fokus.