Wani Abin Al'ajabi da Ya Faru a Duniyar Taurari!

A raina ɗaya mai duhu, ni da wasu abokaina mun je wurin kallon taurari. Yayin da muke kallon taurari da yawa da ke haskakawa a sama, ɗaya musamman ya kama idanunmu. Ya ɗan fi rawaya kaɗan kuma ya fi taurari masu matsakaici girma.
"Wani tauraro ne wannan?" abokina ya tambaya.
"Ban sani ba," in ji ni. "Amma a bayyane yake yana da ban mamaki."
Mun ci gaba da kallonsa na ɗan lokaci, muna mamakin kyawunsa da ke ɗauke mu. Sai dai kuma, a hankali, tauraron nan ya fara yin motsi mara kyau. Ya fara motsawa zuwa gefen dama, sannan zuwa hagu, kamar yana raye.
"Kana ganin abin da nake gani?" na tambaya abokaina.
"Ee!" suka amsa a tsorace.
Mun ci gaba da kallon tauraron nan na ƙarin mintoci kaɗan, muna mamakin abin da zai faru. Sai a hankali ya fara girma. Ya kara girma da girma, har sai ya zama kamar girman wata.
"Wannan ba zai yiwu ba," in ji abokina. "Taurari ba sa girma."
"Amma wannan yana girma," in ji ni. "Na rantse."
Ya ci gaba da girma har sai ya zama mai girma sosai, yana mamaye sama. Mun kulle a wurinmu, muna tsoron abin da zai faru.
Sai a hankali, ya fara zuwa gare mu. Ya karasa kusa da kusa, har sai ya cika dukan tagar kallon taurari. Mun gaɓatar da idanunmu a cikin tsoro, muna jiran abin da zai faru.
Amma sai tauraron ya tsaya a wurin. Bai yi ƙoƙarin cutar da mu ba. Bai yi ƙoƙarin sace mu ba. Ya tsaya kawai, yana haskakawa a gare mu.
Mun ci gaba da tsaye a wurin, muna tsoron motsawa. Sai a hankali, ya fara ja da baya. Ya koma gefe, sannan ya fara girma. Ya yi ƙanƙanta da ƙanƙanta, har sai ya ƙara komawa girman farko.
Tauraron ya ɗan ɗaga, sa'an nan ya fara motsawa daga gare mu. Ya juya kuma ya fara tashi zuwa sama. Ya yi ƙarami da ƙarami, har sai ya zama ɗigon haske kawai a sama.
Mun kalle shi yana tafiya har sai ya bace a cikin duhu. Sai kawai mun tsaya a wurin, muna tunani game da abin da muka gani.
Ba mu taɓa ganin wani abu makamancin haka ba. Ba mu san abin da yake ba ko kuma dalilin da ya sa ya zo duniya. Amma ɗaya abin da muka sani shi ne, ba za mu taɓa mantawa da wannan dare ba.
Tun wannan dare, mun bincika tauraron ɗan dare sau da yawa. Amma ba mu taɓa ganinsa ba. Wataƙila ya bar duniya. Ko wataƙila tana ɓoye a wani wuri.
Ba mu sani ba. Amma muna fatan wata rana za mu sake ganinsa. Domin a wannan daren, ya nuna mana wani abu al'ajabi, wani abu da ba za mu taɓa mantawa da shi ba.