Wat is er toch aan de hand met Jesse Eisenberg?

Ik heb Jesse Eisenberg altijd al een fascinerende acteur gevonden. Hij heeft een manier om alledaagse personages tot leven te brengen op een manier die zowel kwetsbaar als authentiek aanvoelt. Maar de laatste tijd heb ik het gevoel dat er iets is veranderd in zijn optredens. Hij lijkt meer en meer op zichzelf te spelen, en zijn personages worden steeds minder interessant.

Neem bijvoorbeeld zijn rol in de recente film "The Art of Self-Defense". Eisenberg speelt Casey Davies, een verlegen en onzekere boekhouder die vechtsporten opneemt om zijn zelfvertrouwen op te krikken. Het is een personage dat Eisenberg perfect had kunnen spelen, maar zijn optreden voelt vlak en eendimensionaal aan. Hij lijkt niet echt geïnteresseerd te zijn in de reis van zijn personage, en hij doet gewoon zijn ding.

Ik denk dat een van de problemen is dat Eisenberg te veel op zichzelf is gericht. Hij is zo bang om een voet verkeerd te zetten dat hij zijn personages niet meer de kans geeft om echt te groeien en te veranderen. Hij houdt zich vast aan wat veilig is, en daardoor worden zijn optredens steeds saaier.

Ik hoop dat Eisenberg het roer omgooit en weer de risico's begint te nemen die hem tot zo'n interessante acteur hebben gemaakt. Ik wil dat hij personages speelt die ons uitdagen en doen nadenken over de wereld om ons heen. En ik wil dat hij me weer het gevoel geeft dat ik echt iets benaderd heb door naar hem te kijken acteren.

Totdat dat gebeurt, ben ik bang dat ik Jesse Eisenberg langzaam maar zeker uit het oog zal verliezen. Hij is nog steeds een getalenteerde acteur, maar hij heeft zijn weg een beetje verloren. Ik hoop dat hij de weg terug kan vinden, want de wereld van de film heeft hem nodig.