Werkzaamheden A2: een nachtmerrie voor forenzen




Als forens die dagelijks over de A2 rijdt naar mijn werk, heb ik de afgelopen maanden een ware nachtmerrie meegemaakt. De eindeloze werkzaamheden hebben mijn ochtendrituaal veranderd in een stressvolle worsteling.
Elke ochtend word ik wakker met een zucht. Ik weet dat er weer een lange en moeizame reis voor me ligt. De radioberichten over opstoppingen en vertragingen joegen me al een keer uit bed.
Na een snel ontbijt en een kop koffie spring ik in de auto en begeef ik me naar de A2. Al snel kom ik vast te zitten in een kilometerslange file. Het lijkt wel of de hele wereld op dezelfde weg rijdt. Auto's staan bumper aan bumper, de motoren draaien stationair en mijn geduld raakt op.
De werkzaamheden zelf zijn eindeloos. Lane-closures, wegversmallingen en omleidingen vormen een doolhof waar ik me maar al te vaak in verlies. Ik rij al wekenlang door hetzelfde gebied, maar het lijkt alsof ik elke dag een nieuwe route ontdek.
De vertragingen zijn niet alleen frustrerend, maar ook vermoeiend. Ik zit vaak urenlang in de auto, zonder me te kunnen bewegen of iets te doen. De constante spanning van het rijden in het stop-and-go-verkeer put me uit.
Maar het ergste is nog wel het gebrek aan informatie. Als je in een file staat, heb je geen idee hoe lang de vertraging gaat duren of wat de oorzaak is. Ik zit vaak vast zonder te weten wat er aan de hand is. Het is alsof ik de controle over mijn eigen tijd en leven verlies.
De werkzaamheden op de A2 hebben een grote impact op mijn leven. Ik ben later thuis bij mijn gezin, heb minder tijd voor mezelf en ben vaak gestrest en vermoeid. Ik weet dat het nodig is om wegen te onderhouden, maar ik vraag me af of er geen betere manier is om dit te doen.
Ik hoop dat de werkzaamheden snel worden afgerond, zodat ik weer normaal over de weg kan rijden zonder stress en vertragingen. In de tussentijd probeer ik mijn best te doen om positief te blijven en de humor in de situatie te zien. Misschien kan ik wel een nieuw spel uitvinden: Filespel, waarbij je punten krijgt voor elke file waar je vastzit en extra punten voor de meest creatieve omleidingen.
Ondanks alle frustraties hou ik van de A2. Het is de weg die me naar mijn werk brengt, naar mijn vrienden en mijn familie. Het is een deel van mijn dagelijks leven en ik ben vastbesloten om de werkzaamheden te doorstaan, hoe moeilijk het ook wordt.