Wielki Czwartek - liturgia ustanowienia Eucharystii

Wielki Czwartek to jeden z najważniejszych dni w roku liturgicznym. Tego dnia wspominamy ustanowienie Eucharystii, a także kapłaństwa podczas Ostatniej Wieczerzy.
Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się od obrzędu obmycia nóg. Jest to przypomnienie gestu pokory i służby, jaki wykonał Jezus wobec swoich uczniów. Podczas tego obrzędu kapłan umywa nogi dwunastu wybranym mężczyznom, symbolizującym cały Kościół.
Następnie rozpoczyna się liturgia słowa, w której czytane są opowiadania o ustanowieniu Eucharystii i kapłaństwa. Centralnym punktem Mszy jest przeistoczenie, czyli przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Moment przeistoczenia jest bardzo uroczysty i pełen głębokiego znaczenia.
Po przeistoczeniu następuje komunia święta. Jest to czas, w którym wierni przyjmują Ciało i Krew Chrystusa pod postacią chleba i wina. Komunia święta to najściślejsza forma jedności z Chrystusem, jaką możemy osiągnąć.
Po komunii świętej rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest to czas na osobistą modlitwę i refleksję nad tajemnicą Eucharystii. Wielki Czwartek kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do ołtarza adoracji, gdzie pozostaje wystawiony do adoracji wiernych do Wielkiego Piątku.
Wielki Czwartek to dzień szczególnej łaski i błogosławieństwa. Jest to czas na odnowienie naszej wiary w Eucharystię i kapłaństwo. Niech ten dzień będzie dla nas okazją do głębszego zrozumienia i większej miłości do tych dwóch wielkich darów Kościoła.