Wilczy Szaniec to rozległa, dobrze zamaskowana forteca, zbudowana na powierzchni ponad 250 hektarów. Składała się z około 80 betonowych bunkrów, połączonych siecią podziemnych korytarzy. Bunkry były wyposażone w nowoczesne systemy wentylacji, ogrzewania i oświetlenia. Sam Hitler miał do dyspozycji wygodny kompleks mieszkalny z gabinetem, sypialnią i łazienką.
Wilczy Szaniec pełnił nie tylko funkcję kwatery głównej, ale również był miejscem podejmowania strategicznych decyzji. Tutaj odbywały się narady wojenne z udziałem najważniejszych dowódców Wehrmachtu. W Wilczym Szańcu Hitler przyjmował także gości z zagranicy, w tym przedstawicieli Japonii, Włoch i Rumunii.
Fortyfikacje Wilczego Szańca były imponujące. Bunkry miały grube, betonowe ściany i stropy, przykryte kilkoma metrami ziemi. Ponadto forteca była otoczona siecią przeciwpancernych rowów i zapór minowych. Ochronę zapewniało kilkanaście tysięcy żołnierzy.
Wilczy Szaniec przeszedł do historii przede wszystkim jako miejsce, w którym 20 lipca 1944 roku dokonano nieudanego zamachu na Hitlera. Zamachu dokonał pułkownik Claus von Stauffenberg, który podłożył bombę w bunkrze naradowym. Wybuch ranił Hitlera, ale nie zabił go. Zamach był ostatnią szansą na odsunięcie Hitlera od władzy i zakończenie wojny.
Po zakończeniu wojny Wilczy Szaniec został zniszczony przez Armię Czerwoną. Dzisiaj pozostałości fortecy są udostępnione do zwiedzania. Bunkry zostały w znacznym stopniu zdewastowane, ale nadal można zobaczyć ich konstrukcję i wyposażenie. Zwiedzanie Wilczego Szańca to niezapomniane doświadczenie, pozwalające poznać historię tego wyjątkowego miejsca.
Wilczy Szaniec to miejsce, które w swojej historii widziało zarówno triumfy, jak i tragedie. Była to jedna z najważniejszych kwater wojskowych II wojny światowej, a także symbol nazistowskich zbrodni. Dzisiaj Wilczy Szaniec jest miejscem pamięci i przestrogi.