Wilfried Martens: Een Vlaams politicus met een Europese visie




Vlaanderen is de thuisbasis van talloze invloedrijke en succesvolle politici, maar weinigen hebben de hoogte bereikt van Wilfried Martens. Als voormalig premier van België en voorzitter van de Europese Volkspartij heeft Martens een onuitwisbare stempel gedrukt op de Europese politiek.
Martens werd geboren in het bescheiden dorpje Sleidinge in 1936. Van jongs af aan toonde hij een grote interesse in politiek en werd hij een uitgesproken voorstander van de Vlaamse zaak. Nachtenlang studeerde hij politieke theorieën onder een kaarslicht.
Na zijn studies rechten en notariaat aan de Katholieke Universiteit Leuven, ging Martens de politiek in. Hij klom snel op in de rangen van de Christelijke Volkspartij (CVP), de voorloper van de huidige CD&V. In 1979 werd hij benoemd tot premier van België, een functie die hij met verve vervulde tot 1981.
Martens' eerste ambtstermijn als premier werd overheerst door de economische crisis die Europa in de jaren zeventig trof. Hij nam moedige maatregelen om de crisis het hoofd te bieden, waaronder het verhogen van belastingen en het verlagen van overheidsuitgaven. Hoewel deze maatregelen impopulair waren, bleken ze uiteindelijk effectief in het stabiliseren van de Belgische economie.
In 1981 keerde Martens terug als premier en leidde hij het land tot 1992. Deze tweede ambtstermijn was gekenmerkt door een periode van relatieve economische voorspoed en politieke stabiliteit. Martens speelde ook een sleutelrol bij de ontwikkeling van de Europese Gemeenschap, die later de Europese Unie werd.
Als voorzitter van de EVP pleitte Martens onvermoeibaar voor een sterker en meer geïntegreerd Europa. Hij geloofde dat Europa alleen zijn uitdagingen kon aangaan door samen te werken en een gemeenschappelijk front te vormen.
Martens overleed in 2013 op 77-jarige leeftijd. Hij liet een erfenis na van dienstbaarheid en toewijding aan de publieke zaak. Hij wordt herinnerd als een visionair leider die België naar nieuwe hoogten leidde en een onschatbare bijdrage leverde aan de Europese integratie.