"WK allround schaatsen: Van benauwdheid naar trots"

Van de spanning kon ik mijn schaatsen bijna niet aantrekken. Het is altijd weer spannend om naar een internationaal kampioenschap te gaan. Zeker als je zoals ik, al een aantal jaar meedoet bij de junioren B.

Dit keer was het extra spannend omdat het mijn eerste allround kampioenschap ging worden. Bij allround moet je vier afstanden rijden: de 500, 1500, 5000 en 10.000 meter. Dat zijn behoorlijk wat kilometers op het ijs. Bovendien had ik het afgelopen seizoen vooral veel op de sprint afstanden getraind en waren de langere afstanden niet mijn sterkste punt.

Ik was dus niet alleen gespannen, maar ook nog eens onzeker over mijn kunnen. Terwijl ik wachtte op mijn eerste afstand, voelde ik mijn benen trillen onder me. Ik probeerde zo goed en zo kwaad als het ging te focussen en mijn ademhaling onder controle te houden.

Eenmaal op het ijs, was alle spanning verdwenen. Ik concentreerde me volledig op mijn race en probeerde mijn beste te schaatsen. De eerste afstand ging verrassend goed en ik reed een nieuw persoonlijk record. Ik was superblij!

Ook de tweede en derde afstand gingen goed en ik kwalificeerde me zelfs voor de afsluitende afstand, de 10.000 meter. Ik had het nooit verwacht. Ik was zo moe, maar ik wilde het toernooi goed afsluiten.

De tien kilometer was ontzettend zwaar, maar met de aanmoedigingen van mijn coach en teamgenoten in mijn oren, gaf ik niet op. Ik reed mijn race uit en finishte als twaalfde. Ik was trots op mezelf dat ik het had volgehouden.

Mijn eerste allround kampioenschap was een groot succes. Ik had niet alleen mijn persoonlijke records verbeterd, maar ik had ook mijn grenzen verlegd. Ik had laten zien dat ik meer kon dan ik zelf dacht.

Ik kan niet wachten op volgend seizoen, dan ga ik weer proberen om mijn prestaties te verbeteren. Wie weet wat ik dan kan bereiken!