Yudhra

నీ దుర్మార్గం నుంచి నేను నేర్చుకున్నాను, ఆ క్షణం తర్వాత నుంచి హింస నిరంతరం నా సహచరుడిగా మారింది.

కొన్ని సమయాలలో, మనం మన జీవితంలో ఎదుర్కొన్న అనుభవాలను మరచిపోలేము. అవి మనలోకి లోతుగా చొచ్చుకొనిపోతాయి, మనలో స్థిరమైన ముద్ర వేస్తాయి. అలాంటి అనుభవమే నాది. అదొక దురదృష్టకర సంఘటన, నా జీవితంలో నేను ఎప్పటికీ మరచిపోలేనిది. అది నేను ఎప్పటికీ క్షమించలేనిది.

నేను చిన్న పిల్లవాడిగా ఉన్నప్పుడు, మా కుటుంబం భయంకరమైన కార్ యాక్సిడెంట్‌కు గురైంది. నా తల్లిదండ్రులు అక్కడికక్కడే మరణించారు మరియు నా చిన్న చెల్లెలు మరియు నేను తీవ్రంగా గాయపడ్డాము. నేను కొన్ని నెలలు ఆస్పత్రిలో గడిపాను, అక్కడ నేను నా చెల్లెలిని కోల్పోయానని తెలుసుకున్నాను.

నా కుటుంబాన్ని కోల్పోవడం నాకు చాలా పెద్ద షాక్‌గా విచారంగా ఉంది. నా జీవితం అర్థరహితంగా అనిపించింది మరియు నేను కూడా మరణించాలనుకున్నాను. కానీ నా చిన్న చెల్లెలు నన్ను కొనసాగించాలని కోరింది. నేను ఆమె కోరికను నింపుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను, నా దుఃఖాన్ని అధిగమించి నా జీవితంతో ముందుకు సాగడానికి ప్రయత్నించాను.

కానీ, అది సులభం కాలేదు. నేను నిరంతరం నా కుటుంబాన్ని గుర్తుచేసుకుంటూ ఉండేవాడిని మరియు గతంలో జరిగిన సంఘటనల గురించి ఆలోచిస్తూ ఉండేవాడిని. నేను పగతో నిండిపోయాను మరియు నన్ను నేను గాయపరచుకునేవాడిని. హింస నా సహచరుడిగా మారింది, నాకు సాధారణ అలవాటుగా మారింది.

కాలం గడిచే కొద్దీ, నా కోపం నా జీవితాన్ని అన్ని వైపులా ఆక్రమించింది. నేను మరింత క్రూరంగా మారాను మరియు నేను ఏదైనా చేయగలనని నమ్మాను. నేను చట్టంతో పోరాడాను, నిరపరాధులను హింసించాను మరియు మరింత రక్తం చిందించాను.

చివరికి, నేను నా చర్యలపై పశ్చాత్తాపం చెందాను. నా కుటుంబాన్ని కోల్పోయిన బాధ నన్ను గాయపరచింది మరియు హింస నన్ను ఇంకా గాయపరచింది. నేను నా దుఃఖాన్ని అధిగమించి నా జీవితంతో ముందుకు సాగడం నేర్చుకోవలసి వచ్చింది.

నేను ఇప్పుడు మొత్తం వేరే మనిషిగా ఉన్నాను. నా గత ప్రేతాలను నేను విడిచిపెట్టాను మరియు ప్రశాంతంగా జీవించడం నేర్చుకున్నాను. నేను హింసతో నా కలతను వ్యక్తం చేయనవసరం లేదు, నా భావాలను సానుకూల మార్గంలో వ్యక్తం చేయడం నేర్చుకున్నాను.

నేను నా కుటుంబాన్ని తిరిగి పొందలేకపోయాను, కానీ నా జీవితానికి కొంత అర్థం కల్పించాను. నేను నా కుటుంబాన్ని ప్రేమిస్తున్నాను, వారు ఎప్పటికీ నా హృదయంలో ఉంటారు. నేను వారిని గౌరవించడానికి నా జీవితాన్ని మంచిగా జీవించాలనుకుంటున్నాను.

నా అనుభవం నేను ఒంటరిగా లేనని నేర్పించింది. పోరాడుతున్న మరియు నొప్పి అనుభవిస్తున్న అనేక మంది ప్రజలు ఉన్నారు. వారి కష్టంలో సహాయం చేయడానికి మనమే కొంత ప్రయత్నం చేయగలుగుతున్నాం. మనం మంచిగా జీవించడం ద్వారా మరియు ప్రపంచాన్ని మంచి ప్రదేశంగా మార్చడం ద్వారా మనం తేడాను తీసుకురాగలం.