"Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum," dedi Yusuf, "Ama sonra şarkılarımı dinleyen insanların yorumlarını okuyorum ve o yalnızlık dağılıveriyor." (Mırmır, Yusuf'un gözlerine bakıyordu, sanki o da onun yalnızlığını paylaşıyormuş gibi.)
Yusuf'un müziğinin yanı sıra kendisini de çok seviyorum. Sohbetimiz boyunca gülmekten karnımıza ağrılar girdi. (Mırmır bile kahkahalarımıza eşlik ediyordu.)
Sohbetimizin sonunda Yusuf'tan dinleyicilerimize bir mesaj vermesini istedim. (Mırmır, sanki Yusuf'un sözlerini merak ediyormuş gibi kulak kesilmişti.) Yusuf, gülümseyerek şöyle dedi: "Hayatta hep sevginin ve müziğin peşinden gidin. Unutmayın, yalnız değilsiniz. Birbirimize ihtiyacımız var." (Mırmır, bu sözleri onaylarcasına miyavladı.)
Yusuf Güney ile yaptığım bu sohbet, benim için çok özel bir anıydı. Onun müziğinin ve kendisinin hayatıma kattığı değeri bir kez daha anladım. (Mırmır da Yusuf'a sarılmış, sanki bu güzel anın tadını çıkarıyormuş gibiydi.)