Zabou, het hondje dat onze harten veroverde

Ik weet nog goed de dag dat we Zabou mee naar huis namen. Ze was nog maar een klein puppy'tje, zo groot als mijn hand. Met haar grote bruine ogen en haar zachte zwarte vachtje had ze meteen ons hart gestolen.
In het begin was het wel wennen. Zabou was nog niet zindelijk en ze maakte het hele huis onder. Maar we hadden veel geduld met haar en al snel leerde ze waar ze haar behoefte mocht doen.
Zabou bleek een heel intelligent hondje te zijn. Ze leerde snel nieuwe commando's en trucjes. Vooral "rolletje" vond ze geweldig om te doen. Ze was altijd zo blij als ze het voor elkaar kreeg.
Het leukste aan Zabou was haar vrolijke karakter. Ze was altijd in voor een wandeling of een spelletje. En als we thuis waren, kroop ze graag op schoot om geknuffeld te worden.
Zabou was meer dan alleen een huisdier voor ons. Ze was een echte vriendin. Ze was er altijd voor ons, in goede en slechte tijden. Ze luisterde naar ons als we verdrietig waren en ze maakte ons aan het lachen als we moe waren.
Toen Zabou ouder werd, begon haar gezondheid achteruit te gaan. Ze kreeg last van artrose en ze kon niet meer zo goed lopen. Maar ze bleef altijd haar vrolijke zelf. Ze genoot nog steeds van wandelingen, al waren ze nu korter.
Op een dag kwam het moment dat we afscheid moesten nemen van Zabou. Het was een verdrietige dag, maar we waren ook dankbaar voor de mooie tijd die we samen hadden gehad.
Zabou, je was een bijzonder hondje. Je hebt ons zoveel liefde en geluk gegeven. We zullen je nooit vergeten.