Wraz z nadejściem wiosny i Wielkanocy, pojawiają się w naszych domach i sklepach urocze figurki zajączków wielkanocnych. Są one symbolem tych świąt, ale skąd się wzięły? Czy naprawdę mają coś wspólnego z historią Jezusa Chrystusa?
Okazuje się, że postać zająca wielkanocnego nie jest jedynie wytworem chrześcijaństwa. Ma ona swoje korzenie w dawnych wierzeniach pogańskich. W wielu kulturach zając był uznawany za zwierzę święte lub magiczne.
Na przykład w mitologii słowiańskiej zając był związany z boginią wiosny i płodności, Żywą. Wierzono, że w tym czasie przybierała ona postać zająca, który biegał po polach i lasach, przywracając życie po zimie.
Po przyjęciu chrześcijaństwa w Europie, zajączek wielkanocny został powiązany z płodnością i odrodzeniem, które są również symbolami Wielkanocy. Jednak nie ma żadnych biblijnych dowodów na to, że zając miałby jakkolwiek uczestniczyć w wydarzeniach związanych z Jezusem Chrystisem.
Współcześnie zajączek wielkanocny jest przede wszystkim symbolem radości i zabawy. Dzieci uwielbiają szukać ukrytych przez niego pisanek i słodyczy. Jest to więc element, który sprawia, że święta stają się jeszcze bardziej kolorowe i pełne emocji.
Czy zatem zajączek wielkanocny jest symbolem świąt czy pogańskim nawykiem? Tak naprawdę to kwestia interpretacji.
Dla niektórych jest to po prostu miłym elementem świątecznej tradycji, który przywołuje wspomnienia z dzieciństwa i wprowadza w radosny nastrój. Dla innych może być to symbol dawnych wierzeń i kultury pogańskiej, który przetrwał do czasów współczesnych.
Bez względu na to, jaką interpretację się przyjmie, zajączek wielkanocny jest nieodłącznym elementem tego święta. Jest on symbolem radości, odnowy i nowych początków.