Ziekte van Graves

Geschreven door Hilde Kerstens
De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte
Ons immuunsysteem is ontworpen om indringers zoals bacteriën en virussen aan te vallen en te vernietigen. Bij een auto-immuunziekte richt het immuunsysteem zich echter per abuis op gezonde cellen in het lichaam. Bij de ziekte van Graves valt het immuunsysteem de schildklier aan, een vlindervormig orgaan in de hals dat verantwoordelijk is voor de productie van schildklierhormonen.
Deze hormonen regelen een breed scala aan lichaamsfuncties, waaronder stofwisseling, hartslag en spierfunctie. Wanneer de schildklier wordt aangevallen, begint deze overmatig schildklierhormoon te produceren, wat leidt tot een aandoening die hyperthyreoïdie wordt genoemd.
Symptomen van de ziekte van Graves
De symptomen van hyperthyreoïdie kunnen variëren, afhankelijk van de hoeveelheid overtollig schildklierhormoon in het lichaam. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
• Vermoeidheid
• Gewichtverlies
• Frequent zweten
• Snelle hartslag
• Intolerantie voor warmte
• Struma (een vergrote schildklier)
Diagnose van de ziekte van Graves
De ziekte van Graves kan worden vastgesteld door een bloedonderzoek dat het niveau van schildklierhormoon in het lichaam meet. Een scan van de schildklier kan ook worden gebruikt om te bepalen of de schildklier vergroot is.
Behandeling van de ziekte van Graves
De behandeling van de ziekte van Graves is afhankelijk van de ernst van de aandoening. Medicijnen kunnen worden gebruikt om de schildklierhormoonproductie te verminderen, of een operatie kan worden uitgevoerd om een deel of de gehele schildklier te verwijderen.
Prognose van de ziekte van Graves
De prognose voor mensen met de ziekte van Graves is over het algemeen goed. Met de juiste behandeling kunnen de meeste mensen hun symptomen onder controle krijgen en een normaal leven leiden.