Ziekte van Graves - Alles wat je moet weten




Wat is de ziekte van Graves?

De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem van het lichaam antilichamen produceert die de schildklier stimuleren. Deze antilichamen, bekend als thyroïdstimulerende immunoglobulines (TSI's), binden zich aan receptoren op de schildkliercellen en activeren deze, waardoor een overactieve schildklier ontstaat. Deze overactiviteit leidt tot hyperthyreoïdie, een aandoening waarbij de schildklier te veel schildklierhormoon produceert.

Symptomen van de ziekte van Graves

De symptomen van de ziekte van Graves kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de hyperthyreoïdie. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
*
  • Gewichtsverlies
    *
  • Snelle hartslag
    *
  • Warmte-intolerantie
    *
  • Zweten
    *
  • Trillingen
    *
  • Angst
    *
  • Slapeloosheid
    *
  • Vermoeidheid
    *
  • Oogproblemen, zoals uitpuilende ogen (exoftalmus)

    Oorzaken van de ziekte van Graves

    De exacte oorzaak van de ziekte van Graves is onbekend, maar men denkt dat deze wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Factoren waarvan wordt gedacht dat ze het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Graves verhogen, zijn onder andere:
    *
  • Een familiegeschiedenis van de ziekte van Graves
    *
  • Vrouwelijk geslacht
    *
  • Bepaalde medicijnen
    *
  • Straling blootstelling

    Diagnose van de ziekte van Graves

    De ziekte van Graves wordt meestal gediagnosticeerd op basis van de symptomen en een lichamelijk onderzoek. De arts kan ook bloedonderzoek bestellen om de schildklierhormoonspiegels te controleren en TSI's te meten. Een scan van de schildklier kan ook worden gebruikt om de grootte en vorm van de klier te bepalen.

    Behandelingen voor de ziekte van Graves

    De behandeling voor de ziekte van Graves is gericht op het beheersen van de hyperthyreoïdie en het voorkomen van complicaties. Behandelingsopties kunnen zijn:
    *
  • Medicatie: Antithyreoïdale geneesmiddelen, zoals methimazol en propylthiouracil, kunnen worden gebruikt om de schildklierhormoonproductie te verminderen.
    *
  • Radioactieve jodiumtherapie: Dit is een procedure waarbij radioactief jodium wordt ingenomen, dat door de schildklier wordt opgenomen en de klier beschadigt, waardoor de hormoonproductie wordt verminderd.
    *
  • Chirurgie: In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om een ​​gedeelte of de gehele schildklier te verwijderen.

    Complicaties van de ziekte van Graves

    Onbehandelde hyperthyreoïdie kan ernstige complicaties veroorzaken, zoals:
    *
  • Hartziekte
    *
  • Osteoporose
    *
  • Oogproblemen
    *
  • Crisis thyrotoxica, een levensbedreigende aandoening die kan optreden bij ernstige hyperthyreoïdie

    Prognose van de ziekte van Graves

    Met een tijdige behandeling kunnen de meeste mensen met de ziekte van Graves een normaal en gezond leven leiden. Regelmatige follow-up met een arts is belangrijk om de ziekte te controleren en complicaties te voorkomen.
  •