Autentyczność powieści Dołęgi-Mostowicza wynika z faktu, że jej fabuła została oparta na prawdziwej historii profesora Józefa Jankowskiego, wybitnego chirurga, który po wojnie został zesłany na Syberię i zmuszony do pracy jako felczer w obozie.
„Znachor” to przede wszystkim opowieść o losie i przeznaczeniu. Jest to historia o tym, jak nawet największe życiowe tragedie mogą przerodzić się w coś dobrego. To także historia o miłości, która jest w stanie przetrwać wszelkie przeciwności losu.
„Znachor” to jednak nie tylko wzruszająca historia. Jest to także powieść o wielu ciekawych i niejednoznacznych postaciach. Jest to także powieść o dawnej Polsce, jej obyczajach i tradycjach. Jest to także powieść o medycynie i jej roli w życiu człowieka.
Warto zwrócić uwagę na to, że „Znachor” jest powieścią napisaną w czasach, kiedy medycyna była jeszcze na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Dołęga-Mostowicz bardzo dokładnie opisuje metody leczenia stosowane przez wiejskich znachorów, co stanowi bardzo ciekawą dokumentację ówczesnej medycyny ludowej.
„Znachor” to powieść, która pomimo upływu lat nadal cieszy się ogromną popularnością. Jest to książka, która porusza uniwersalne tematy, takie jak miłość, przeznaczenie, poświęcenie i nadzieja. Jest to także książka, która uczy nas, że nawet w najtrudniejszych momentach życia nie wolno się poddawać i zawsze należy wierzyć w lepsze jutro.
Jeżeli jeszcze nie czytałeś „Znachora”, to gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę. „Znachor” to powieść, która nie tylko wzruszy Cię do łez, ale także skłoni do refleksji nad życiem i ludzkim losem.